Entergalactic ของ Scott “Kid Cudi” Mescudi จับมือกับ Netflix

“Entergalactic” เป็นการยากที่จะจัดหมวดหมู่ มันถูกเรียกเก็บเงินเป็น “เหตุการณ์ทางโทรทัศน์” และ “เรื่องราวแอนิเมชั่น” ด้วยเวลาทำงาน 92 นาที ฉันรู้สึกอยากจะเรียกมันว่าภาพยนตร์ แม้ว่าจะแบ่งเป็นตอนๆ หนึ่ง (ซึ่งแสดงเป็นชื่อตอน ไม่ใช่ตอนเต็ม)

อย่างไรก็ตาม “Entergalactic” ยังขาดหลายสิ่งหลายอย่างที่ประกอบเป็นภาพยนตร์ มีโครงเรื่องตามจังหวะโรแมนติกทั่วไป แต่มีการดำเนินการไม่เพียงพอที่จะบอกว่ามันขับเคลื่อนด้วยการเล่าเรื่อง

นี่ไม่ใช่การศึกษาตัวละครเช่นกัน Kid Cudi เป็น Jabari ไม่มีแรงจูงใจอย่างเต็มที่หรือมีประสบการณ์การเติบโตที่ลึกซึ้ง ความรักของเขาไม่สนใจ Meadow ที่เปล่งออกมาโดยเจสสิก้าวิลเลียมส์ วิลเลียมส์และเมสคูดีแสดงการแสดงที่น่าชื่นชมเช่นเดียวกับนักแสดงสมทบด้วยเสียงที่น่าขบขัน

ด้วยเสียงที่น่าประหลาดใจเช่น Macaulay Culkin เป็น Downtown Pat แบ่งปันภูมิปัญญา (ขาด) เกี่ยวกับความรักกับจาบารี, จิมมี่ (Timothée Chalamet) และจอร์แดน (จาเดน สมิธ) . แต่ถึงแม้จะสนุกเหมือนตัวละครเหล่านี้ พวกมันก็มีความรู้สึกมากกว่าคน

และในระดับ Vibe “Entergalactic” ก็ใช้งานได้ทั้งหมด อาจไม่ใช่ภาพยนตร์หรือรายการทีวี แต่เป็นมากกว่ามิวสิควิดีโอแบบขยายอย่างแน่นอน เป็นรูปแบบการทดลองโดยใช้โครงเรื่องและอักขระเพื่อนำเสนอภาพตัดปะของศิลปะหลายประสาทสัมผัส

แอนิเมชั่นนี้น่าทึ่งมาก โดยนำเสนอการผสมผสานระหว่างหนังสือการ์ตูนและสุนทรียศาสตร์ของสตรีทอาร์ท รูปลักษณ์นี้สะท้อนถึงโลกทัศน์ของตัวเอกของเราในฐานะนักวาดภาพกราฟฟิตี้ที่เปลี่ยนมาเป็นผู้สร้างหนังสือการ์ตูน เรากำลังมองโลกผ่านสายตาของเขา ด้วยมุมมองของศิลปินคนอื่นๆ ใน “Entergalactic” ชิ้นนี้เต็มไปด้วยพวกเขา: Meadow เป็นช่างภาพและหนึ่งในประเด็นสำคัญเกี่ยวกับการแสดงกลุ่มที่เธอกำลังทำอยู่

หนึ่งในผู้ร่วมแสดงสินค้าของเธอ นาเดีย (070 Shake)

แนะนำงานศิลปะของเธอว่า “ฉันรู้ดีว่าผู้คนเปรียบนิวยอร์กด้วยสีเทาและความมืดเมื่อเมืองเต็มไปด้วยสีสัน แม้แต่คนก็มีสีสัน ดังนั้นในงานของฉัน ฉันพยายามจะแสดงให้เห็นสิ่งนั้น” เป็นร๊อคที่สามารถอธิบายตัวเองว่า “Entergalactic”

ซึ่งผสมสีและภาพขาวดำเพื่อสร้างคอนทราสต์และละคร จาบารีสร้างชื่อให้กับตัวเองผ่านภาพจิตรกรรมฝาผนังขนาดใหญ่ของตัวละครขาวดำอย่าง มิสเตอร์เรเจอร์ (คีธ เดวิด) ซึ่งแตกต่างจากนิวยอร์กที่มีชีวิตชีวารอบตัวเขา ช่วยให้ Jabari และ Meadow มีมุมมองที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวในเมือง โดยเดินทางจากที่ซึ่งเพื่อน Jimmy เรียกว่าอพาร์ตเมนต์ “หนึ่งเปอร์เซ็นต์” เพื่อสนับสนุนตรอกซอกซอยไปจนถึงปาร์ตี้ระดับหัวกะทิไปจนถึงเลนจักรยาน

ภาพเหล่านี้แสดงให้เห็น NYC ที่คล้ายคลึงกันกับแอนิเมชั่นที่ได้รับรางวัลของ “Spider-Man: Into the Spider-Verse” ในปี 2018 ที่เติบโตขึ้นเท่านั้น เรื่องนี้ไม่ได้ติดตามตัวละครในหนังสือการ์ตูน แต่เป็นคนที่สร้างพวกเขา เรามีฉากเกี่ยวกับเรื่องเพศ การใช้ยาเสพติด และอาการเมาค้าง

นอกจากนี้เรายังได้รับการเมืองของ Kid Cudi ซึ่งเขาผสมผสานอย่างชาญฉลาดตลอดทั้ง “Entergalactic” เมื่อเราพบกันครั้งแรกที่ Meadow เราเห็นว่าเธอบอก Karina (วาเนสซ่า ฮัดเจนส์)

เพื่อนซี้ที่ไม่ใช่คนผิวสีของเธออย่างสนุกสนานกับตัวละครที่เหนือชั้นของเธอว่าคนผิวขาวทุกคนก็เหมือนกันกับเธอ รวมถึงรีด (คริสโตเฟอร์) ผู้จัดการของเธอด้วย แอ๊บบอต)—และพวกเขาทั้งหมดถูกตัดออกจากกลุ่มการออกเดทของเธอ ทำไม “การกดขี่” เธอพูดด้วยคำเดียว คำตอบที่เฉียบขาด เผยให้เห็นตัวเมียที่ชั่วร้ายของเธอโดยสุจริต

“Entergalactic” เป็นคนผิวดำที่แน่วแน่และไม่ย่อท้อแม้ในขณะที่ตัวละครมีอยู่ในโลกหลายเชื้อชาติ ในงานหนังสือการ์ตูน จาบารีไม่เชื่อในเปอร์โตริโก เลน (อาร์ตูโร คาสโตร) ผู้มีผิวขาว ซึ่งพยายามสร้างสายสัมพันธ์ที่เหมือนกันกับเขา แม้ว่ากลุ่มเพื่อนของเขาจะครอบคลุมโทนสีผิวของมนุษย์ก็ตาม

และเรื่องเพศด้วย “Entergalactic” ยืนยันมุมมองที่ก้าวหน้า ทั้งจาบารีและเมโดว์ต่างมีข้อบกพร่อง เป็นคนที่มีพลังที่ต้องประนีประนอมและเติบโตเพื่อค้นหาความสุข—ทั้งคู่เป็นมนุษย์เท่าเทียมกัน นอกจากนี้ Jabari ยังบอกกับ Ky (Ty Dolla $ign) บัดดี้ของเขาว่า “หยุดพูดถึงผู้หญิงเลวๆ”

โดยสร้างแบบจำลองว่าความเป็นชายที่แข็งแรงจะมีหน้าตาเป็นอย่างไรเมื่อไม่มีดวงตาของผู้หญิงมอง และในฉากที่ตรงกับประสบการณ์ของฉันในฐานะพี่น้อง จาบารีขอความช่วยเหลือจากเอลลี น้องสาวของเขา (ไมชา เมสคูดี) เพื่อขอคำแนะนำเรื่องความรัก เธอเล่าให้เขาฟังอย่างตรงไปตรงมา—นำความรู้ที่ผสมผสานกันอย่างลงตัวเกี่ยวกับผู้หญิง พี่ชายของเธอ และวิธีการทำงานของโลก และนั่นคือก่อนที่เราจะเข้าสู่เพลง

คิด คูดีสร้างชื่อให้ตัวเอง ในด้านดนตรี แฟชั่น และวัฒนธรรมป๊อปทั่วไป ด้วยเหตุผล ตัวเลขที่เขียวชอุ่มของเขาที่นี่จะดึงดูดใจฮิปฮอปและนักเล่นใหม่อย่างแน่นอน เพลงเหล่านี้ถ่ายทอดเรื่องราวความรักขึ้นๆ ลงๆ และการค้นหาตัวตนที่เข้ากันได้ ที่นี่ไม่มีความก้าวร้าวรุนแรงหรือการโอ้อวด แทนที่จะเป็นสิ่งที่ค้นหาจิตวิญญาณ เป็นประเภทของเพลงที่ทุกคนสามารถเกี่ยวข้องได้

ในฐานะที่เป็นงานศิลปะ “Entergalactic” นั้นชวนให้นึกถึง สวยงาม และฉลาด ฉันสามารถนึกภาพมันเล่นในงานปาร์ตี้มานานหลายทศวรรษ อย่าเข้าใกล้มันเป็นรายการทีวี

 

ติดตามบทความ / ข่าวสารเพิ่มเติม ได้ที่ : chilehotel.net